Wybory parlamentarne w Polsce w 1991 roku

Wybory parlamentarne w Polsce w 1991 roku

Państwo	Polska
Rodzaj	wybory parlamentarne
Data przeprowadzenia	27 października 1991
Data zarządzenia	3 lipca 1991 przez: Prezydenta RP Lecha Wałęsę[1]
Podstawa prawna	Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej; Ordynacja wyborcza do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej
Ordynacja wyborcza	proporcjonalna (Sejm), większościowa (Senat)
Głosowanie
Wyniki głosowania do Sejmu: UD 12,32% SLD 11,99% WAK 8,74% POC 8,71% PSL 8,67% KPN 7,5% KLD 7,49% PSLPL 5,47% NSZZ 5,05% PPPP 3,27% CHD1991 2,36% UPR 2,26% SP 2,06% SD 1,42% INNE 12,69%
Wyniki głosowania do Senatu: UD 16,42% SLD 10,61% NSZZ 9,68% POC 9,04% WAK 8,78% PSLSP 7,5% KLD 6,53% KPN 4,67% PSLPL 3,87% PCHD 2,22% SD 1,98% PARTIAX 1,82% UPR 1,62% CHD1991 1,17% Inne 14,09%
Frekwencja: 43,20%
poprzednie: 1989 następne: 1993
Multimedia w Wikimedia Commons

Wybory parlamentarne w Polsce w 1991 roku – odbyły się 27 października i były to pierwsze w Polsce po II wojnie światowej całkowicie wolne wybory parlamentarne, gdyż wybory w 1989 były tylko częściowo wolne. Walka o wszystkie mandaty poselskie (460) i senatorskie (100) miała charakter otwarty i demokratyczny. Wybory te zakończyły się zwycięstwem Unii Demokratycznej. Polska stała się jednym z ostatnich państw tzw. bloku wschodniego, w którym przeprowadzono wolne wybory.

W wyniku wyborów do Sejmu weszło 29 komitetów, z czego 11 posiadało zaledwie jednego posła. Fragmentacja sceny politycznej spowodowała destabilizację, która spowodowała zmiany w ordynacji wyborczej w następnych wyborach parlamentarnych.